20 Great Masters of Greatly Inspiring Brahmacharya (Celibacy) Audio Quotes

online listen 

http://www.4shared.com/playlist/Z2ncJHUn/Greatly_Inspiring_Brahmacharya.html

11 Hours Audio (29 mp3 tracks)

Audio Download Link :

http://www.4shared.com/dir/Z2ncJHUn/Greatly_Inspiring_Brahmacharya.html

ஒரு பள்ளிக்கூடத்தின் கதை

இந்தியாவின் சிறந்த பள்ளிகளில் ஒன்று அது. ஆச்சர்யம்... அதை ஒரு நாளும் அவர்கள்விளம்பரப்படுத்திக்கொண்டது கிடையாது. ஏனென்றால், அவர்களுக்குப் போட்டிகள் ஒரு பொருட்டல்ல. வெற்றிகள்பொருட்டல்ல. பரிசுகளும் பொருட்டல்ல!  

ஐந்து வயது நிரம்பிய ஒரு குழந்தை ‘‘எனக்கு மூடு சரியில்லை, வகுப்பில் உட்கார்ந்திருக்கப் பிடிக்கவில்லை’’என்று ஆசிரியரிடம் சொல்லி--விட்டு, பள்ளியின் பூங்காவில் மரத்தடியில் தனிமையில் உலவ முடியும் என்றால், அது ‘திஸ்கூலில்’ மட்டுமே சாத்தியம். சென்னையில் 1973-ல் நிறுவப்பட்ட இந்தப் பள்ளி, ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி அறக்கட்டளைநடத்தும் 9 பள்ளிக்கூடங்களில் இரண்டாவதாகத் தொடங்கப்பட்டது.  ‘‘சரியான கல்வியானது, தொழில்நுட்பத்தைக்கற்றுக்கொள்ள ஊக்குவிக்கும்போதே, அதைவிட மிக முக்கியமான ஒன்றைச் சாதிக்க வேண்டும். அதாவது, வாழ்வின் முழுப்பரிமாணத்தை மனிதன் உணரும்படிச் செய்ய வேண்டும்’’ என்று சொல்வார் ஜே.கே. ‘‘போர்கள் அற்ற அமைதியான உலகம்வேண்டும் என்றால், அது முதலில் போட்டிகள் அற்ற உலகமாக இருக்க வேண்டும்’’ என்பது ஜே.கே-வின் நிலைப்பாடு. போட்டிகள் கிடையாது; தேர்வுகள் கிடையாது; ஒப்பீடுகள் கிடையாது; வெற்றிகள் கிடையாது; தோல்விகள் கிடையாது;பரிசுகள் கிடையாது; தண்டனைகளும் கிடையாது என்று ஜே.கே-வின் எண்ணங்களுக்கு ஏற்ப பள்ளிக்கூடங்களை நடத்துவதுஎன்பது இன்றைய சூழலில் அவ்வளவு எளிமையானது அல்ல. ஒட்டுமொத்த உலகின் போக்குக்கும் எதிர் திசையில்பயணிப்பதற்கு ஒப்பானது. பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு வரை படிப்பில் மட்டும் அல்ல; விளையாட்டிலும் பாலினப் பாகுபாடின்றி,சேர்ந்தே பங்கேற்கும் மாணவ - மாணவியரால் எப்படி விகல்பம் இல்லாமல் பழக முடியும்? எட்டாம் வகுப்பு வரை தேர்வுகளேஇல்லாமல் படிப்பவர்களால், பத்தாம் வகுப்புப் பொதுத்தேர்வை எப்படி வெற்றிகரமாக எழுத முடியும்? அசந்தால், நம் காலின்மேலேயே கண நேரத்தில் ஏறி நின்றுவிடக் கூடிய இன்றைய போட்டிச் சூழ் உலகை, போட்டிகளைச் சந்திக்காமல் வளரும்குழந்தைகள் எதிர்கொள்வது எப்படி? இப்படி எண்ணற்ற கேள்விகளுக்கு, குழந்தைகளைப் பதில்களாக்கி நடமாடவிட்டுஇருக்கிறது இந்தப் பள்ளிக்கூடம்.

        ஆசிரியர்களை அண்ணா, அக்கா என்று அழைக்கிறார்கள் குழந்தைகள். ஆசிரியர்கள் மேல் துளி பயம் இல்லாமல்அவர்களை அணுகுகிறார்கள். எதைப் பற்றி, யாரிடம் வேண்டுமானாலும் கேட்கும் சுதந்திரம் அவர்களுக்கு இருக்கிறது.அவரவருக்கு விருப்பமான உடைகளை அணிந்து இருக்கிறார்கள். பாடங்களைப் படிக்கிறார்கள், பாட்டு - நடனம்கற்றுக்கொள்கிறார்கள், ஓவியங்கள் வரைகிறார்கள், விளையாடுகிறார்கள், மரத்தடியில் அமர்ந்து விவாதம் நடத்துகிறார்கள்,நெசவு நெய்கிறார்கள்... எல்லாமும் அவர்களுடைய  விருப்பப்படியே நடக்கிறது. ஆனால், அவர்களிடமிருந்து வெளிப்படும்ஆற்றல் பிரமிக்கவைக்கிறது. 

    

   ஆசிரியர்கள் ஒவ்வொருவருமே ஆச்சர்யப்படுத்துகிறார்கள். இந்தப் பணிக்காக மிகப் பெரிய பதவிகளை, சம்பளத்தைஎல்லாம் விட்டுவிட்டு பணியாற்றுபவர்கள் நிறையப் பேரைப் பார்க்க முடிகிறது. எல்லோரிடமுமே நிதானத்தையும்தெளிவையும் பார்க்க முடிகிறது. பள்ளி மைதானத்தில், புழுதி கால்களோடு சின்ன பையனைப் போல், விளையாட்டு ஆசிரியர்வினயன் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார். ‘‘எவ்வளவு வசதிகள் இருந்தாலும் சரி... ஒரு விளையாட்டைச் சுவாரஸ்யமாக நீவிளையாட வேண்டும் என்றால், உன்னை எதிர்த்து ஆட ஆட்டக்காரன் வேண்டும். இதுதான் விளையாட வரும்மாணவர்களிடம் நாங்கள் சொல்லும் முதல் செய்தி. எல்லோருக்குமே எல்லோருமே முக்கியம் என்று புரிந்துகொள்வதைவிடவாழ்க்கையில் நல்ல விஷயம் என்ன இருக்க முடியும்?’’ என்று கேட்கிறார் வினயன். ஓவிய ஆசிரியர் தாரித் பட்டாச்சார்யாஇன்னும் வியக்கவைக்கிறார். கரிக்கட்டைகள், களிமண் என்று கைக்குக் கிடைக்கும் பொருட்களை எல்லாம் நம்முடையமுன்னோர்கள் எப்படி அற்புதமான மையாகப் பயன்படுத்தினார்கள் என்பதைக் கற்றுக்கொடுத்திருக்கிறார். ஓவியக்கூடம்அமைந்திருக்கும் பகுதியில் உள்ள  சுவர்கள் முழுவதும் ஓவியங்களாக இருக்கின்றன. தேர்ந்த தொழில்முறை ஓவியர்களின்ஓவியங்களுக்குச் சவால் விடுகின்றன அவை. ‘‘காகிதங்களில் வரையக் கற்றுக்கொடுக்கும்போது, குழந்தைகளுக்கானபடைப்பு எல்லை சுருங்கிவிடுகிறது. அதனால்தான், மிக நீளமான சுவர்களை உங்கள் திரைகள் ஆக்கிக்கொள்ளுங்கள் என்றுகுழந்தைகளுக்குச் சொல்லி இருக்கிறேன்’’ என்று சிரிக்கிறார் பட்டாச்சார்யா. குழந்தைகள் இங்கே படிக்கும்போதும் சரி,விளையாடும்போதும் சரி... அந்தந்த வகுப்பு சார்ந்து பங்கேற்பது இல்லை. ஒன்று முதல் நான்காம் வகுப்பு வரை, ஐந்து முதல்ஏழாம் வகுப்பு வரை என்று கலந்து கலந்துதான் பங்கேற்கவைக்கப்படுகிறார்கள். ‘‘வாழ்க்கையின் எல்லாக்காலகட்டங்களையும் எல்லா வயதினருடனும் சேர்ந்தேதானே எதிர்கொள்கிறோம்; எனில், பள்ளிக்கூடமும் அப்படித்தானேஇருக்க வேண்டும்?’’ என்கிறார்கள். குழந்தைகள் சோழர்களைப் பற்றிப் படிக்கும்போது தஞ்சாவூருக்கு அழைத்துச்செல்கிறார்கள். அவர்களுக்கு காந்தியைப் பற்றிச் சொல்லிக்கொடுக்கும்போது வார்தாவுக்கு அழைத்துச் செல்கிறார்கள். ‘‘கல்விஎன்பது அடிப்படையில் உணர்தல்தான்’’ என்கிறார் முதல்வர் ஜெயஸ்ரீ நம்பியார். 

பொதுத் தளத்தில் ‘தி ஸ்கூல்’ தொடர்பாக ஒரு பிம்பம் உண்டு. ‘‘பணக்கார வீட்டுக் குழந்தைகள் படிக்கும்,பணக்காரர்களுக்கான பள்ளிக்கூடம்’’ என்பதே அது. ஆனால், கிட்ட நெருங்கிப் பார்க்கும்போது அது உண்மை இல்லை என்றேதோன்றுகிறது. கோடீஸ்வரர்களின் பிள்ளைகளின் மத்தியில், பொருளாதாரரீதியாகப் பின்தங்கிய நிலையில் உள்ளகுழந்தைகளும் கல்வி உதவித்தொகையுடன் படிப்பதைப் பார்க்க முடிகிறது. தவிர, தன்னுடைய மாணவர்களைத் தாண்டியும்கல்விச் சேவையை எடுத்துச் செல்கிறது ‘தி ஸ்கூல்’. நாட்டின் பொதுக்கல்வித் துறையில் தமிழகம் கொண்டுவந்தமுன்னோடித் திட்டமான செயல்வழிக்கற்றல் திட்டம் இங்கிருந்து உருவாக்கம் பெற்றதுதான். அரசுப் பள்ளிஆசிரியர்களுக்கான சிறப்புப் பயிற்சி, விளிம்பு நிலையில் இருக்கும் பள்ளிகள் தத்தெடுப்பு போன்ற சில பணிகளையும்முன்னெடுக்கிறது.

        நம் நாட்டில் 66 ஆண்டுகளாக குழந்தைகள் சுதந்திரத்தைப் பற்றியும் மாற்றுக் கல்விமுறையைப் பற்றியும்பேசிக்கொண்டே இருக்கிறோம். அரசு ஏன் ‘தி ஸ்கூல்’ முறையைப் பின்பற்றக் கூடாது? இந்தியாவின் நான்கில் ஒரு பள்ளிதனியார் பள்ளி என்கிற அளவுக்கு அரசுப் பள்ளிகளுக்கு இணையாகத் தனியார் பள்ளிகள் வளர்ந்துவரும் காலம் இது. ஏன்தனியார் பள்ளிகள் இந்தக் கல்விமுறையை முன்னெடுக்கக் கூடாது?

ஆனந்த விகடன் மார்ச், 2013.

ஒரு விண்ணப்பம்:  சென்னையில், தியாஸபிகல் சொசைட்டிக்குச் சொந்தமான இடத்தில் இதுவரை செயல்பட்டுவந்த  'திஸ்கூல்' இப்போது அந்த இடத்தைக் காலி செய்ய வேண்டிய சூழலில் இருக்கிறது. நிரந்தரமான ஓர் இடத்தில் செயல்பட  புதியபள்ளிக்கட்டடம் கட்டும் திட்டத்தை ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி அறக்கட்டளையினர் மேற்கொண்டுவருகின்றனர். அதற்கு நிதிஉதவி அவர்களுக்குத் தேவைப்படுகிறது. இப்படி ஒரு பள்ளிக்கூடம் நம்மூரில் ஒரு நிரந்தர இடத்தில் நீடிப்பது முக்கியம்.எனவே, முடிந்தவர்கள் அவசியம் உதவுங்கள். 

 

விவரங்களுக்கு:
தொலைபேசி எண்: 044 - 2491 5845, 2446 5144
மின்னஞ்சல்:  theschool.kfi.chennai@gmail.com
இணையதளம்: http://www.theschoolkfi.org/index.php

காசோலைகளை அனுப்ப வேண்டிய முகவரி:
The Secretary,
Krishnamurti Foundation India,
Vasanta Vihar,
124 - 126, Greenways Road,
RA Puram, Chennai 600 028.

வங்கிக் கணக்கு விவரம்:
For The School Relocation Fund
Name of beneficiary: Krishnamurti Foundation India
Account Number: 01411450000021
Bank Name and Branch: HDFC Bank, RA Puram, Chennai 600 028
Account Type: Domestic, Savings
IFSC Code: HDFC0000141

Beethoven: Symphonies Nos.9 & 5 [HD] -2011

It is interesting to note that J Krishnamurti also was greatly taken by Beethoven, although he was fond of Mozart too.  But as Mary Lutyens tell us in The Open Door, J Krishnamurti, as a young man, listened to Beethoven’s Ninth Symphony time after time in his solitude, recognizing the pure genius that leaped spontaneously without thought from the Master.


Before we come to how Alfred’s love for Beethoven plays out in his life’s drama, let’s look into his world view of art as seen in the works of Rembrandt, as he reported in the 1929 manuscript.  “But the greatest thing that happened to me during the weekend was – Rembrandt.”  He wishes his friend’s eyes “too could have seen the glory.”  He spends time with other artists’ works, “But it was to Rembrandt I returned again and again drinking in his rich reality of wholeness.”

Must Read -Student: Why do we all want to live?

Student: Why do we all want to live?


J Krishnamurti: Don't laugh because a little boy asks, when life is so transient, why do we crave to live? Isn't it very sad for a little boy to ask that question? That  means he has seen for himself that 
everything passes away. Birds die, leaves fall, people grow old, man has disease, pain, sorrow, suffering; a little joy, a little pleasure and unending work. And the boy asks why do we cling to all this? He sees how young people grow old before 
their age, before their time. He sees death. And man clings to life because there is nothing else to cling to. His gods, his temples, don't contain truth; his sacred books are just words. So he asks why people cling to life when there is so much 
misery. 
You understand? 
What do you answer? 
What do the older people answer? 
What do the teachers of this school answer? There is silence. 
The older people have lived on ideas, on words and the boy says, "l am hungry, feed me 35 with food, not with words." He does not trust you and so he asks, "Why do we cling to all this?" Do you know why you cling? Because you know nothing else. You cling to your house, you cling to your books, you cling to your idols, gods, 
conclusions, your attachments, your sorrows, because you have nothing else and all that you do brings unhappiness. To find out if there is anything else, you must let go what you cling to. If you want to cross the river, you must move away from 
this bank. You cannot sit on one bank. You want to be free from misery and yet you will not cross the river. So, you cling to something that you know however miserable it is and you are afraid to let go because you don't know what is on the 
other side of the river.  


Full Book : http://www.messagefrommasters.com/Ebooks/Jiddu-Krishnamurti-Books/Jiddu_Krishnamurti_on_Education.pdf

J. Krishnamurti : Why don't You Change?

What is Religion? - J Krishnamurti

Jiddu Krishnamurti - Breaking the Pattern

Why Does The Mind Constantly Seek Pleasure?

Why does sex play such an important part in each one's life in the world?

Question: Why does sex play such an important part in each one's life in the world?

J Krishnamurti :

There is a particular philosophy, especially in India, called Tantra, part of which encourages sex. They say through sex you reach Nirvana. It is encouraged, so that you go beyond it - and you never do.

Why has sex become so important in our life? It has been so, not only in the present period, but always. Why has sex been so deeply embedded in man? - apart from producing children, I am not talking of that. Why? Probably it is the greatest pleasure a human being has. Demanding that pleasure, all kinds of complications arise; volumes have been written with explanations of the psychological complications. But the authors have never asked the question as to why human beings have made this thing so extremely important in their lives.

Our life is in a turmoil, it is a constant struggle, with nothing original, nothing creative - I am using the word `creative' very carefully. The painter, the architect, the wood-carver, he may say he is creative. The woman who bakes bread in the kitchen is said to be creative. And sex, they say, is also creative. So what is it to be creative? The painters, the musicians and the Indian singers with their devotion, say that theirs is the act of creation. Is it? You have accepted Picasso as a great painter, a great creator, putting one nose on three faces, or whatever he does. I am not denying it or being derogatory, I am just pointing it out. That is what is called creation. But is all that creativeness? Or is creativeness something totally different? You are seeing the expression of creativeness in a painting, in a poem, in prose, a in a statue, in music. It is expressed according to a man's talent, his capacity great or small; it may be modern Rock or Bach - I am sorry to compare the two! - they are quite incomparable. We human beings have

80

accepted all that as creative because it brings fame, money, position. But I am asking: is that creativity? Can there be creation, in the most profound sense of that word, so long as there is egotism, so long as there is the demand for success, money and recognition - supplying the market? Do not agree with me please. I am just pointing out. I am not saying I know creativity and you do not; I am not saying that. I am saying we never question these things. I say there is a state where there is creation in which there is no shadow of self. That is real creation; it does not need expression, it does not need self-fulfilment; it is creation. Perhaps sex is felt to be creative and has become important because everything around us is circumscribed, the job, the office, going to the church, following some philosopher, some guru. All that has deprived us of freedom and, further, we are not free from our own knowledge; it is always with us, the past.

So we are deprived of freedom outwardly and inwardly; for generation upon generation we have been told what to do. And the reaction to that is: I'll do what I want, which is also limited, based on pleasure, on desire, on capacity. So where there is no freedom, either outwardly or inwardly, specially inwardly, we have only one thing left and that is called sex. Why do we give it importance? Do you give equal importance to being free from fear? No. Do you give equal energy, vitality and thought to end sorrow? No. Why? Why only to sex? Because that is the easiest thing to hand; the other demands all your energy, which can only come when you are free. So naturally human beings throughout the world have given this thing tremendous importance in life. And when you give something, which is only one part of life, tremendous importance, you are destroying yourself. Life is whole, not just one part. If you give importance to the whole then sex becomes more or less unimportant. The monks and all those who have denied sex have turned their energy to god but the thing is boiling in them, nature cannot be suppressed. But when you give that thing all-importance, then you are corrupt

ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தி - ஓர் அறிமுகம்

ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஜே.கே, கிருஷ்ணாஜி, ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி என்றெல்லாம் அறியப்படும் இவர் இந்த நூற்றாண்டின் எண்ணப்படவேண்டிய சிந்தனையாளர்களில் ஒருவர்.
மனிதனின் முழு விடுதலைக்கு பாடுபட்ட உன்னத மனிதர். தன்னை எந்த இனத்துடனோ,நாட்டுடனோ, மொழிப் பிரிவினோடோ சேர்த்துக் கொள்ளாத உண்மையான உலக மனிதர் இவர்.
இவர் ஒழுங்கு படுத்தப்பட்ட எந்த மதத்தையும் நிராகரிக்க வேண்டும் என்றார்.ஒழுங்குபடுத்தலில் ஊழல் மண்டிக்கிடக்கிறது என்றார். உண்மைக்கு பாதையில்லை என்றார். குரு என்பவனை முழுவதும் நிராகரி என்றார். உனக்கு நீதான் வழிகாட்டி என்றார். கிருஷ்ணமூர்த்தி என்ற மனிதன் முக்கிமில்லை அவன் சொல்வதில் உண்மையைக்
கண்டால் அவ்வுண்மையைக் காத்து வையுங்கள் என்றார். இந்த நூற்றாண்டு இளைஞர்களுக்கு அவர் சொல்லும் முக்கிய செய்தி, கேள்வி கேளுங்கள் என்பதுதான்.எந்த தலைமையையும் கேள்வியின்றி ஒத்துக் கொள்ளாதீர்கள் என்றார். கேட்கும் கேள்வி உக்கிரமாக இருந்தால் அது தன்னுள் பதிலை வைத்திருக்கும் என்றார். கேள்வி கேட்க
பயப்படுபவன்தான் மற்றவர் தலைமையை ஏற்றுக் கொள்கிறான் என்கிறார். மெய்கீர்த்தி கண்டு காலில் விழும் இந்தியர்களை எழுப்பி தன்மானம் கொள்ளுங்கள் என்றார். என் கையைப் பிடியுங்கள் கால் வேண்டாம் என்றார். பாலகனாக இருக்கும் போதே இந்தியாவிலிருந்து பெயர்த்து எடுக்கப் பட்ட வித்து இது.தாய் மொழி மறக்கடிக்கப்பட்டு, ஆங்கிலம் கற்று அதிலேயே கடைசிவரை பேசி ஆங்கிலத்திற்கு செழிப்பு சேர்த்த இந்திய வித்து இது. ஆலமாய் கலிபோர்னியா ஒஹாய்யில் வளர்ந்து உலகிற்கு நிழல் தந்தது. இவர் வளர்ந்த காலமும் புரட்சிகள் மலர்ந்த காலம். இவரது சகாக்கலாக ஆல்டஸ் ஹக்ஸ்லி, பெர்நாட்ஷா, ஜோஸப் கேம்பல், சார்ளி சாப்லின், தலாய்யிலாமா.. இப்படி.
எல்லோரிடம் பழக்கமுண்டு. இவரது நட்பில் மைல்கல் பதித்தவர் ஆங்கில விஞ்ஞானி டேவிட் பாம். இவருடன் சேர்ந்து இணைந்து செய்த உரையாடல்கள் வாழ்வின் அர்த்தத்தைத் தேடும் எல்லோரும் கேட்க/படிக்க வேண்டிய செய்தி. ஜே.கே குழந்தையின் கல்வியில் பெரிதும் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். பொருள் முதல் நோக்கு கொண்ட மேலை நாட்டு கல்வி முறையை பெரிதும் கேள்விக்கு உள்ளாக்குகிறார்.
கல்வி என்பது பொறாமை, போட்டி இல்லாத, எந்த பந்தயமுமில்லாத இயற்கையான தேடுதலுடன் அமைய வேண்டும் என்றார். 
அறிவும் அன்பும் ஒன்று என்றார். சிந்தனை இருக்க வேண்டிய இடத்தில் இருந்தால் வாழ்வு அறிவின் பாற்பட்டதாய் அமையும் என்றார். சிந்தனைதான் வாழ்வு என்னும் போது "தான்" என்ற அகங்காரம்தான் நிற்கும் என்றார். இந்த "தான்" நிலைதான் இவ்வுலகின் அத்தனை துன்பத்திற்கும் ஆதாரம் என்றார். உலகின் பிரிவுகள் தோன்றும் இடம் சிந்தனை என்றார். வேறு படும் இரு சிந்தனைகள் வன்முறையின் தோற்றுவாய் என்றார். உலகும், மனிதனும் பிரிக்க பட முடியாத
முழுமையானவை என்றார். நாம் போடும் அத்தனை சட்டங்களும், எல்லைக் கோடுகளும் அர்த்தமற்றவை என்றார். 
மனிதன் பூரணம் அடையும் போது தோன்றும் ஆழ்ந்த அமைதியில் இறைமை குடி கொண்டு இருக்கும் என்றார். ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தியின் போதனைகளை குறள் வடிவில் சுருக்கிச் சொல்லவும் என்று
கேட்ட போது,*நீ*** இருக்கும் வரை, *மற்றது*** இருக்காது என்றார். இந்த *மற்றது* ** மனிதாபிமானம், அன்பு, இறைமை, கருணை, வாத்ஸல்யம், பாசம் என்று எதுவாகவேணும் அமையும். 
ஜே.கே. இந்த நூற்றாண்டின் (மதப்) புரட்சியாளர். அவர் சிந்தனைகள் ஆழ்ந்து ஆராயத் தக்கன. 
-- 
நட்புடன்,
கந்தவேல் ராஜன் . ச 

எண்ணங்களுக்கு அப்பால்… – ஜே கிருஷ்ணமூர்த்தி

தத்துவ ஞானி ஜே கிருஷ்ணமூர்த்தின் நாள் குறிப்பு இங்கே …  (அடைப்புக்குறிக்குள் இருப்பது, அடியேனின் கமெண்ட் ..ஹி ஹி)

************************************************************************************************* 
 
அவர் ஓர் அறிஞர். ப்ல புத்தகங்களை படித்தவர்.. ஏதாவது பேசும்போது, அவற்றில் இருந்து அனாயசமாக மேற்கோள் காட்டுவார். புத்தகம் சொல்வதை தவிர இவருக்கு என்று தனியாக சிந்தனை இருக்கிறதா என நமக்கு தோன்றும்.
           அவருக்கு என்று அல்ல.. உண்மையில் சொந்த சிந்தனை , சுய சிந்தனை என்று ஒன்று கிடையாது. எல்லா சிந்தனையுமே ஏதாவது ஒரு அச்சில் வார்க்க்கப்பட்டதுதான் . ( பெரியார் பாசறையில் வளர்ந்தவர்கள், கடவுள் இல்லை என நம்புவார்கள்.. ஓர் ஆன்மீக சூழ்  நிலையில் வளர்பவர்கள் , கடவுள் இருக்கிறார் என நம்புவார்கள்.. இரு தரப்புமே தாம் சுய சிந்தனையாளர்கள் என்றுதான் நினைத்துக்க்கொள்வார்கள் )
          நம் சுற்றுப்புறமே நம் சிந்தனையை உருவாக்குகிறது.. எனவே சுதந்திரமான சிந்தனை என்று ஒன்று கிடையாது.. சிந்தனை நமக்கு தெளிவையும் அளிக்காது.

         வந்து இருந்தவர் கற்பதில் ஆர்வம் மிக்கவர் . அறிவுசுமையை சுமந்து கொண்டு இருந்தார். சமஸ்கிருத மொழியில் உற்சாகமாக பேச ஆரம்பித்தார். கேட்பவருக்கு அது புரியுமா இல்லையா என்றெல்லாம் கவலையே படவில்லை..
               தான் பேசியது எதுவும் புரியவில்லை என்பது கொஞ்ச நேரம் கழித்துதான் அவருக்கு தெரிந்தது,, எனக்கு அந்த மொழி தெரியாது என்ற தகவல் அவருக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது
        “ உங்கள் சொற்பொழிவை கேட்டு இருக்கிறேன். சம்ஸ்கிருதத்தில் வல்லவனாக இருக்கும் ஒருவர்தான் அப்படி பேச முடியும். அல்லது அதன் மொழி பெயர்ப்பையாவது நீங்கள் படித்து இருக்க் வேண்டும் “
   மத புத்தகங்கள், ஆன்மீகம், மனவியல். தத்துவம் என எதுவும் படித்ததில்லை என்று சொன்னதை அவரால் நம்பவே முடியவில்லை.
           படிப்புக்கு நாம் இவ்வளவு தூரம் முக்கியத்துவம் கொடுப்பது வினோதம்தான். அறிவு ஜீவிகள் என்பவர்கள் ஒரு டேப் ரிக்கார்டர்கள் போல இருக்கிறார்கள்.. என்ன ரிக்கார்ட் ஆனதோ அதை ஒப்பித்தபடி இருக்கின்றனர் ( என்கவுண்டர் விவகாரத்தில், உணர்வு பூர்வ விபரங்கள் எதையும் புரிந்து கொள்ளாமல் , மனித உரிமை , சட்டம், லா பாயிண்ட் என இந்த அறிவு ஜீவீகள் உளறியதை , இங்கே நினைத்து பார்க்கலாம் ) 
இவர்களுக்கு அறிவு முக்கியம்.. அனுபவம் முக்கியமில்லை. ஒரு விஷ்யத்தை பற்றிய அறிவு அந்த விஷ்யததை நேரடியாக உணர்வதை தடுக்கிறது. அறிவு என்பது கற்காத ஒருவனை ஏங்க வைக்கிறது.. கற்றவனுக்கு மரியாதையை தருகிறது .
அறிவு என்பது ஒரு வகை போதை. இது புரிதலக்கு அழைத்து செல்லாது..
படிப்பதன் மூலம் அறிவை வளர்க்கலாம். ஞானத்தை ,புத்தியை அல்ல.
ஞானத்தை வாங்கும் கரன்சியாக அறிவை நினைக்க முடியாது. சிந்தித்தல் என்பது அறிதலை தடுக்கும். நம்பிக்கை , கருத்து , அறிவு போன்றவை ஞானத்துக்கு தடைக்கல் 
( கடவுள் இருக்கிறார் அல்லது இல்லை என முன்பே ஒரு நம்பிக்கை இருந்தால், உண்மை நிலை என்ன என்பது புரியாது.. ஒரு மனிதன் நல்லவனா , இல்லையா என்பதை திறந்த மனத்துடன் அணுகினால்தான் கண்டுபிடிக்க முடியும் ) 
எண்ணங்களால் நிறைந்த மனம் ஒரு பிரச்சினையை சரியாக கணிக்க முடியாது. சிந்தனை இருக்கும் வரை , அது தன்னை பற்றியேதான் நினைக்கும்.. எனவே புதிய கருத்துக்கள் நுழைய வாய்ப்பில்லை.  ( நான் நாத்திகவாதி, ஆன்மீகவாதி , அந்த இய்க்கத்தை சேர்ந்தவன், இவர் ரசிகன் என்றெல்லாம் சொல்லி கொள்வதில் ஒருவகை ஆறுதல் கிடைக்கும். ஆனால் இது புரிதலை தடுக்கும் )
மனம் தான் நினைப்பதை உணமையாக்கும்… கடவுள் இல்லை என    நினைத்தால் , இல்லை என அதனால் நிருபிக்க முடியும். இருக்கிறார் என நினைத்தால் அதையும் நிரூபிக்க முடியும். பறக்க முடியும் என நினைத்தால் , அதற்கான விமானத்தை கண்டுபிடிக்கமுடியும்… கெட்டதையே நினைத்து கெட்டவனாகவும் முடியும்…
   “ சரி சார்..   ஆனால் கண்ட விஷ்யங்களை பற்றி நினைப்பதை விட , கடவுள் பற்றி நினைப்பது நல்லதுதானே “ 
              நாம் என்ன நினைக்கிறோமோ அதுதான் நாம் . எதை நினைக்கிறோம் என்பது முக்கியம் அல்ல.. அது எப்படி செய்ல்படுகிறது என கவனித்தலே முக்கியம். 
கடவுளை பற்றி நினைக்கலாம் அல்லது கீழ்த்தரமாக எதையாவது நினைக்கலாம். நினைப்புக்கேற்ப விளைவுகள் உண்டு.
ஆனால் இரண்டிலுமே சிந்தனைதான் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது. தன்னையே அது முன் நிறுத்துகிறது ஆகவே கடவுளை பற்றி நினைத்தாலும், கீழ்த்தரமாக எதையாவது நினைத்தாலும் அடிப்படையில் இரண்டுமே ஒன்றுதான்.. ( விளைவுகள் வேறு வேறாக இருக்கும் என்பது வேறு விஷ்யம் ) .
இப்படி ஆதிக்கம் செலுத்தும் மனதின் செயல்முறையை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
ஒரு சம்பவம் நடக்கிறது . அதை நாம் எப்படி எதிர்கொண்டோம் என்பதுதான் நம் அனுப்வம்.. இந்த அனுபவம் வார்த்தை வடிவில் மாறி மனதில் நினைவாக பதிகிறது . இப்போது நமக்கு கிடைக்கும் அனுபவங்களை வைத்து இந்த நினைவு , மனதில் மாற்றம் அடைந்து பதிகிறது..இந்த அடிப்படையில் செயல்படுவதைத்தான் சிந்தனை என்கிறோம் . (அதாவது நிகழ்காலத்தை , கடந்த காலத்தை வைத்து சந்திக்க முயல்கிறோம் )
“  அவ்வள்வுதானா? ஆழந்த சிந்தனை, புத்தாக்க சிந்தனை , மாற்று சிந்தனை என்றெல்லாம் இல்லையா.. எல்லாமே டேப் ரிக்கார்ட் மாதிரி, மெம்ரி அடிப்படையிலான் செயல்தானா ? “
புனித சிந்தனை, அறிவு ஜீவி சிந்தனை என்றெல்லாம் மனம் தன்னை தானே ஏமாற்றி கொள்ளும் , ஆனால் எல்லாவர்ருக்கும் அடிப்படை ஒன்றுதான் . உயர்ந்த விஷ்யத்தை பேசுவதால் உயர்ந்தவன் என்பது இல்லை.. உய்ர்ந்த விஷ்யங்கள் மனதில் பதிந்து இருக்கின்றன என்பதே இதன் பொருள். இதற்கு காரணம் நம் ச்சுழ் நிலை ( என்வே யாரையும் இளக்காரமாக நினைக்க கூடாது )
“ எண்ணங்களுக்கு அப்பால்  நான் எப்படி செல்வது ?:
  தவறான கேள்வி.. எண்ணங்களுக்கு அப்பால் நாம் செல்ல முடியாது, ”நான்” என்பது எண்ணங்களினால் உருவாக்கப்பட்ட ஒன்றுதான்..  எண்ணம் இல்லை என்றால் நான் இல்லை.. எனவே எண்ணத்திற்கு அப்பாற்பட்ட நிலைக்கு “ நான் “ செல்ல முடியாது.
எண்ணம் என்பது முடிந்த நிலையில் உண்மை தன்னை வெளிக்காட்டும் . இதை படித்து தெரிந்து கொள்ள முடியாது 
” அப்படி என்றால் உண்மையை எப்படித்தான் கண்டு பிடிப்பது? “
கண்டு பிடிக்க முடியாது.
கண்டு பிடிக்க முயற்சி செய்தால் , நாம் கண்டு பிடிக்க விரும்புவதே, நம் கண் முன் நிற்கும் . அது உண்மையாக இருக்காது, 
எந்த கட்டுபாடும் , முயற்சியும் இன்றி மனம் அடங்கிய நிலையில் உண்மை தன்னை வெளிக்காட்டும்,. எந்த விருப்பு வெறுப்பும் இன்றி இந்த உண்மையை பார்த்த்லே விடுதலைக்கு வழி..
உண்மையே நம்மை விடுவிக்கும்.. முயற்சி அல்ல

J Krishnamurti - Love & Pleasure

K: So it is never free. So intellectually I am a slave. Emotionally I become romantic. I become sentimental. And the only escape is sex, where I am free, if the woman or the man agrees, if they are compatible and all the rest of it then it is the only road, only door through which I say, for god's sake, at least I am free here. In the office I am bullied - you follow, sir? - in the factory I just turn the wheels. So this is the only escape for me. The peasant in India, the poor villager in town or in villages, look at them, that is the only thing they have. And religion is something else: I agree we should be celibate, we should be all the rest of it but for god's sake, leave us alone with our pleasures, with our sex. So if that is so, and it looks like that, that we are intellectually, morally, spiritually crippled human beings, degenerate, and this is the only thing that gives us some release, some freedom.

In other fields I have no freedom. I have to go to the office everyday. I have to go to the factory every day. I have to - you follow? - cinema once, three times a week, or whatever it is you do, you've got... and here at last I am a man, woman. So I have made this thing into an enormous affair. And if I am not sexual I have to find out why I am not sexual. I spend years to find out. You follow, sir? Books are written. It has become a nauseating thing, a stupid thing. And we have to also in relation to that, discover, find out what is celibacy. Because they have all talked about it. Every religion has talked about it: that you must be celibate. And they said, Christian religion said, Jesus was born immaculate. You follow? And the Buddhists, I don't know if you ever heard of the story that the Buddha - the mother conceived because she - not out of human relationship, but out of - the same thing. They don't want sex to be associated with a religion. And yet every priest is burning with it. And they said you must be celibate. And they take a vow of celibacy. I told you the story of that poor monk.

Krishnamurti - Talking with children in 1984

Part 1 

 

Part 2 

 

Part 3 

 

Part 4 

 

Part 5 

 

 Jiddu Krishnamurti talking with the kids of the school. 

J. Krishnamurti - What Love Is Not

J. Krishnamurti - What Love Is Not (1979)

part 01/12 - IS THERE A WAY OUT OF THE CRISIS IN THE WORLD? part 02/12 - CAN WE TOGETHER CREATE A GOOD SOCIETY? part 03/12 - IS THERE SECURITY AT ALL PSYCHOLOGICALLY? part 04/12 - CAN GOODNESS, LOVE, TRUTH BE BORN OF DISCIPLINE? part 05/12 - ARE DESIRE AND TIME RESPONSIBLE FOR FEAR? part 06/12 - INTELLIGENCE, LOVE AND COMPASSION part 07/12 - IN TOTAL SILENCE THE MIND COMES UPON THE ETERNAL part 08/12 - IS THERE AN ACTION THAT DOESN'T BRING SORROW? part 09/12 - FINDING OUT WHAT LOVE IS part 10/12 - MEDITATION GIVES THOUGHT ITS RIGHT PLACE part 11/12 - THE CENTRAL ISSUE IN OUR LIVES part 12/12 - BRING ABOUT A GOOD SOCIETY

More :

http://www.youtube.com/user/tavini#g/c/96532E73E7C01E16

Krishnamurti- Who am I?

Someone asked Jiddu Krishnamurti "Who are you?"

J. Krishnamurti : On Education

More Topic :

http://www.youtube.com/user/seastarwatcher

J. Krishnamurti: The Nature Of Thought

J. Krishnamurti in Dialogue (English & French) with Jean-Louis Dewez, at Brockwood Park, 1979.
This dialogue explores the Nature of Thought, and freedom from thought - the action of intelligence.

More Topics :

http://www.youtube.com/user/seastarwatcher